Interview Angelique
Angelique (42) zet zich al enkele jaren als maatje in. Haar honden gaan graag mee met het maatjesuitje.
Angelique, waarom doe je vrijwilligerswerk?
Ik kreeg geen voldoening meer uit mijn kantoorbaan en wilde me nuttig gaan voelen. Daarom ben ik vijf jaar geleden minder gaan werken en meer vrijwilligerswerk gaan doen.
Waarom koos je voor het Maatjesproject?
Het kwam op mijn pad, ik zag toevallig een advertentie op Twitter voorbij komen. Het contact met Jorise was zo gelegd. Jorise was enthousiast dat ik mijn honden bij een maatjesuitje wilde betrekken. En inmiddels ben ik al een aantal jaren vrijwilliger voor het Maatjesproject.
Welke invloed heeft het maatjesproject op jou?
Het geeft me voldoening en het leert me om open te staan voor andere zienswijzen.
Kost het Maatjeswerk veel van je vrije tijd?
Het kost mij een paar uurtjes op vrijdagmiddag. Dat vind ik niet veel tijd, maar voor mijn maatje betekenen die twee uurtjes dat ze er weer een hele week energie van heeft.
Wat vind je van Roads en het Maatjesproject?
Ik vind het mooi dat Roads de mensen in hun waarde laat. En dat het Maatjesproject gewone burgers aan een maatje koppelt, zodat er dus een contact van mens tot mens ontstaat en niet een contact van therapeut tot cliënt.
Zijn er mensen in je omgeving die vrijwilligerswerk doen?
Ja, gelukkig wel. De één doet vrijwilligerswerk via een organisatie, de ander op burenhulpbasis. Ik probeer mensen die geen vrijwilligerswerk doen, te inspireren om het ook te gaan doen. En ik deel graag actief berichten en hulpvragen van Maatjesproject op social media in de hoop dat ik mensen daarmee over de streep trek.
Hoe lang wil je vrijwilligerswerk blijven doen?
Ik heb geen eindtijd in gedachten. Zolang lichaam en geest het toelaten, zou ik zeggen.
Wat vind je over het algemeen van het begrip vrijwilligerswerk in Nederland?
Er zijn veel mooie initiatieven in Nederland. NL doet is een geweldig landelijk initiatief. Maar er bestaat een structurele behoefte aan vrijwilligers en de afhankelijkheid van vrijwilligers wordt wel eens onderschat. Een bejaardentehuis zou zonder vrijwilligers bijvoorbeeld niet meer functioneren. Ik geloof dat er veel meer bereikt kan worden als de overheid meer zou stimuleren. Er zijn in ons land heel veel mensen eenzaam. En het is zo makkelijk om iemand een vriendschappelijk contact te bieden.
Wat levert het vrijwilligerswerk je op?
Ik ben trots op mijn vrijwilligerswerk. Ik koester de successen, hoe groot of klein die per persoon ook zijn. Zo had ik een maatje, dat me na drie jaar vertelde dat hij me niet meer nodig had. Doel bereikt! Hij kwam weer onder de mensen en is bovendien zelf vrijwilligerswerk gaan doen.
Wat vind je leuk aan je maatje?
Als ik met haar wandel, dan kijk ik met heel andere ogen naar de wereld. Zij fotografeert bijvoorbeeld graag en dan merk ik dat er steeds weer mooie plekjes te ontdekken zijn, ook al denk je dat het gebied wel kent. Bovendien hebben we een zelfde gevoel voor humor, dat klikt heel goed!
Van welke betekenis zijn jullie voor elkaar?
Zij is een rustmoment voor mij. Ik ben vaak gejaagd als ik klaar ben met werken, dan ga ik graag even ontspannen met haar en de gezamenlijk drie honden.
Wat ondernemen jullie zoal?
We spreken altijd af bij een losloopgebied voor honden, dat bevindt zich tussen onze woningen in. We lopen dan samen een rondje van een klein uur rondom een plas. Geregeld stoppen we om de honden te laten zwemmen of spelen. We hebben ook andere dingen ondernomen, zoals samen uit eten gaan of een terrasje pakken. Het leuke is dat het niets hoeft te kosten om je te vermaken. Van het Oranje Fonds kregen we afgelopen zomer een uitstapje cadeau, we zijn toen lekker uit eten gegaan en over het strand wezen wandelen. Dat zijn leuke verrassingen.
Zijn jullie nu maatjes voor het leven?
Voor mij is het doel van het Maatjesproject om iemand te helpen een start te geven om weer naar buiten te treden. Om uit een isolement te komen, zogezegd. Ik zie mezelf als een eerste trede op een trap. En ik hoop dat mijn maatje zo stapje voor stapje haar kringen kan vergroten. Van een ander maatje kunnen ze weer heel andere dingen leren. Daarom vind ik het gezond als het contact na een jaar afloopt. Een maatjescontract wordt in principe ook voor een jaar getekend, maar als mijn maatje aangeeft nog een jaar met mij door te willen hebben, dan ga ik daar graag in mee.